Reżyser: Małgorzata Goliszewska, Katarzyna Mateja
Produkcja: Fundacja Warszawskie Centrum Filmowe
Jola, w wieku 67 lat decyduje się na ucieczkę od męża do rodzinnego Szczecina. Wsiada do autobusu i zostawia za sobą przeszłość. Elegancka, mocno umalowana, milcząca, z nadzieją patrzy przed siebie.
„Drogi mężu, poświęciłam Ci prawie 50 lat życia i wychowałam szóstkę naszych dzieci. Ciebie nigdy przy nas nie było. Teraz mówię: koniec, ta cząstka życia należy do mnie. Nie muszę już jej poświęcać nikomu. Mogę teraz nareszcie żyć tak jak mi się podoba i nie oglądać się za siebie. Teraz bawię się, tańczę, śpiewam i robię co chcę, a Ty się nie wtrącaj.”
W Szczecinie szybko zostaje gwiazdą na dancingu w Cafe Uśmiech, otacza ją tam tłum adoratorów. Najwytrwalszemu z nich – Wojtkowi, udaje się do niej zbliżyć i otoczyć ją adoracją i opieką jakiej nigdy wcześniej nie zaznała. Jola pragnie miłości, ale równocześnie boi się mężczyzn, a najbardziej swojego męża – Bogdana, z którym nie potrafi wziąć rozwodu.
Film opowiada historię Joli, która po wielu latach powraca do swojego rodzinnego miasta Szczecina, dzięki czemu Szczecin staje się nie tylko miejscem filmowych wydarzeń ale jednym z bohaterów filmu. Wszystkie najważniejsze sceny filmu „Lekcja Miłości” będą tu filmowane. Stąd również pochodzą i tu obecnie mieszkają wszyscy bohaterowie filmu. Miejscem regularnych spotkań bohaterów jest legendarna kawiarnia Uśmiech, organizująca potańcówki już od 50 lat. Klimat tego miejsca jest niepowtarzalny i charakterystyczny dla Szczecina.
Praca nad filmem rozpoczęła w sierpniu 2016 roku, cotygodniowymi wizytami i zdjęciami na dancingach w Cafe Uśmiech – to funkcjonująca od ponad 50 lat szczecińska restauracja, w której regularnie odbywają się dancingi dla seniorów. Imprezy te mają swoich stałych bywalców, którzy cały tydzień czekają by bawić się przy znanych piosenkach śpiewanych na żywo przez Zespół Savio. W Cafe Uśmiech poznałam Jolę, która dość szybko wysunęła się na pierwszy plan jako potencjalna bohaterka i od września 2016 roku jej postać był sukcesywnie pogłębiana.
