Reżyser: Małgorzata Frymus
Produkcja: Nyx Media – grupa Mstudio.net.pl Łukasz Nyks
“Jestem z Doumgo” to opowieść o człowieku imieniem Amadou Sy, który idzie przez życie z podniesioną głową, dumnie i odpowiedzialnie. Ma wielkie serce, w którym dwie ojczyzny Polska i Senegal zajmują wiele miejsca. Kocha obie tak samo mocno, obie podziwia i ceni. Drzewa rosnące na jego działce pod Stargardem są tak z samo ważne jak te, które samotnie opierają się piaskowym wiatrom nieopodal jego rodzinnego domu. A czarna gleba ma tak samo niepowtarzalny zapach jak pole uprawiane przed laty z ojcem. W Stargardzie jest poważanym Radnym i współdecyduje o sprawach wielu ludzi. W Doumgo jest „radnym” rodziny i współdecyduje o sprawach sporej rodziny. Film ma pokazać Europejczyka i Afrykańczyka w jednym. Jak doskonale harmonizuje w sobie miłość i przywiązanie do obu swoich ojczyzn, nie stawiając którejkolwiek wyżej.
Amadou Sy urodził się przed ponad 50 laty w Doumgo , w Senegalu. Kiedy miał kilka lat jego kraj odzyskał niepodległość. Choć ojczyzna była wolna, to na każdym kroku było widać ślady dawnych kolonizatorów. Administracja, szkolnictwo, służba zdrowia… Młody Amadou w tajemnicy przed rodzicami zapisał się do szkoły, którą wciąż prowadzili Francuzi. Kiedy nie pomagał ojcu w prowadzeniu gospodarstwa, albo w pracach polowych uczył się: czytał, poznawał języki.
Ze wzorowym świadectwem mógł zdawać do liceum. Najbliższa szkoła była 200 kilometrów od domu. Rodzice zgodzili się by tam pojechał, ale będzie musiał się sam utrzymać. Zaraz po lekcjach biega do portu do pracy. Przed lekcjami, wczesnym rankiem pomaga rybakom, którzy wracają z połowów. Czasu na naukę jest bardzo mało, dlatego wykorzystuje, każdą przerwę na nadrobienie zaległości. Kończy liceum z najlepszą lokatą. Dostaje rządowe stypendium, zamierza studiować geologię w Polsce. Po pięciu latach ma wrócić i budować własny kraj.
Jedzie do Polski, uczy się nowego języka, spotyka swoją wielką miłość Anie. Po ślubie zamieszkują w Łodzi. Kończy studia i wraca do Senegalu. Tam okazuje się, że jego stanowisko jest już zajęte, po roku wraca do Polski do żony i dzieci. Na życie zarabia tłumacz, geolog handlowiec. Znajduje prace w Stargardzie, skąd do Łodzi dojeżdża pociągiem.
Co tydzień przemierza całą Polskę – ale to tylko noc i już jest w domu. Po kilku latach przenoszą się razem do Stargardu. Tu zdobywa zaufanie wielu ludzi i kiedy pierwszy raz startuje do rady Miasta dostaje się z jednym z najlepszych wyników. Ludzie mu ufają tak bardzo, że zostaje wybrany wiceprzewodniczącym Rady Miasta. W Polsce, jako obcokrajowiec zaszedł bardzo daleko, ma dobrą pracę, zaufanie ludzi.
W Senegalu, gdzie jeździ regularnie, jako najstarszy syn zajmuje się wszystkimi sprawami dużej rodziny. Po śmierci ojca, bez niego nie podejmowane są w rodzinie żadne ważne decyzje. Kiedy przyjeżdża do domu to zawsze jedna z walizek pełna jest prezentów dla rodzeństwa i ich dzieci. To Ania jego polska żona, doskonale pamięta, kto kiedy się urodził, jak ma na imię i czyim jest dzieckiem.
Kiedy przyjeżdża do senegalskiego domu, wiele spraw jest do załatwienia. Dach domu jego siostry właśnie został wyremontowany, trzeba odebrać budowę. Syn drugiej siostry nie chce się uczyć, tylko wujek może go przekonać do poprawy. Syn brata właśnie kończy studia i zastanawia się jaką podjęć pracę. Narada rodzinna zapewne mu pomoże wybrać właściwą drogę. (opis nadesłany przez producenta filmu)
