Reżyser: Katarzyna Warzecha
Produkcja: Stowarzyszenie Filmowców Polskich
W 1976 roku Halina, studentka ASP z Polski wyjeżdża na wakacje do Budapesztu. Tam, poznaje Farouka – przystojnego Kurda z Iraku. Młodzi zakochują się w sobie i przeprowadzają się do Polski, gdzie po kilku miesiącach Halina zachodzi w ciążę. Młodzi mają w planach wziąć ślub, jednak, gdy Halina jest w 7 miesiącu ciąży, Farouk zmuszony jest wrócić do Iraku, w celu odnowienia wizy. Niestety, nie dostaje jej. Halina musi urodzić syna bez asysty ukochanego. Młodzi wymieniają się listami przepełnionymi wielkim uczuciem i niepokojem. Wkrótce zaczyna się się wojna iracko-irańska. Farouk musi iść na front. A Halina wychowuje samotnie ich syna – Adama. Pewnego dnia Halina dostaje list od siostry Farouka, że ukochany zginął na wojnie. Halina do końca swojego życia wychowuje Adama samotnie.
Rok 2014 okazuje się być rokiem przełomowym w życiu rodziny – Halina umiera na raka. Adam zostaje sierotą. Pół roku później, syn dostaje maila, że jego ojciec – Farouk, żyje. Adam jest w szoku. Odnajduje stare listy matki. Z nich dowiaduje się, że list z informacją o śmierci Farouka prawdopodobnie nigdy nie istniał. Adam kontaktuje się z ojcem i leci do Iraku. Okazuje się, że Farouk ma nową rodzinę, dzieci. Lecz Adam jest pierworodnym – czyli najważniejszą osobą w kulturze kurdyjskiej.
W tym samym czasie Ania, żona Adama, zachodzi w ciążę – to syn! Adam i Ania chcą zaprosić Farouka do Polski. Młodzi rodzice chcą, żeby nowo poznany Dziadek odwiedził ich po narodzinach ich pierworodnego syna – Ignacego. Farouk ostatni raz był w Polsce prawie 40 lat temu, kiedy myślał, że wyjeżdża na chwilę, tymczasem historia i polityka napisały mu zupełnie inną historię.
